Генадзь Аўласенка з тых пісьменнікаў, якіх не палохаюць ніякія крызісы — ні эканамічныя, ні духоўныя. Сельскі настаўнік, які многія гады выкладае біялогію ў розных школах Чэрвеньшчыны, ён яшчэ піша вершы, п’есы, апавяданні... І галоўнае — вельмі шмат піша для дзяцей. Творы Генадзя Аўласенкі часта друкуюцца — літаральна ва ўсіх дзіцячых газетах і часопісах краіны, ды і ў часопісах “Маладосць”, “Полымя”, у газеце “Літаратура і мастацтва”... (Кастусь Ладуцька "Адкуль прыходзяць казкі?")

...У цьмяна асветленым пакоі стаялі двое: сівы, моцна згорблены ўжо стары і высокі мужчына спартыўнага целаскладу. Яны стаялі нерухома і нейкі час проста глядзелі адзін аднаму ў вочы. Потым стары ўздыхнуў і міжволі перавёў погляд на пісталет у руцэ мужчыны. Пісталет быў невялікім, у шырокай далоні мужчыны ён здаваўся нават маленькім, амаль што цацачным... але ён не быў цацачным... ("Кілер")
hline

Так хочацца кагосьці пакахаць!


Так хочацца
                     кагосьці пакахаць!
Каханнем захлынуцца,
                                      як віном!
Салодкім сном
                          душу закалыхаць!
Душу закалыхаць
                            апошнім сном.
Хай потым будзе
                           горыч страт і здрад,
Так хочацца
                        жыццё сваё змяніць!
У восеньскі
                    халодны лістапад
Апошні раз
                    душы сваёй зманіць.
Апошні раз
                     кагосьці пакахаць.
(Адлічвае хвіліны
                              метраном!)

Апошні раз
                     душу закалыхаць
Апошнім сном.