Генадзь Аўласенка з тых пісьменнікаў, якіх не палохаюць ніякія крызісы — ні эканамічныя, ні духоўныя. Сельскі настаўнік, які многія гады выкладае біялогію ў розных школах Чэрвеньшчыны, ён яшчэ піша вершы, п’есы, апавяданні... І галоўнае — вельмі шмат піша для дзяцей. Творы Генадзя Аўласенкі часта друкуюцца — літаральна ва ўсіх дзіцячых газетах і часопісах краіны, ды і ў часопісах “Маладосць”, “Полымя”, у газеце “Літаратура і мастацтва”... (Кастусь Ладуцька "Адкуль прыходзяць казкі?")

...Гэта быў проста невялікі пакойчык, пасярод якога стаяў прыземісты металічны стол і металічнае ж крэсла побач з ім. Сцены пакойчыка таксама былі, здаецца, металічнымі, на іх не было нічога. Зусім нічога. У пісьме не ўпаміналася аб тым, што павінен ён убачыць у кабінеце. Там гаварылася, што ён павінен зайсці ў кабінет і... І сесці за стол... А што потым? У пісьме аб гэтым таксама нічога не казалася... ("Кабінет")
hline

Так хочацца кагосьці пакахаць!


Так хочацца
                     кагосьці пакахаць!
Каханнем захлынуцца,
                                      як віном!
Салодкім сном
                          душу закалыхаць!
Душу закалыхаць
                            апошнім сном.
Хай потым будзе
                           горыч страт і здрад,
Так хочацца
                        жыццё сваё змяніць!
У восеньскі
                    халодны лістапад
Апошні раз
                    душы сваёй зманіць.
Апошні раз
                     кагосьці пакахаць.
(Адлічвае хвіліны
                              метраном!)

Апошні раз
                     душу закалыхаць
Апошнім сном.