Генадзь Аўласенка з тых пісьменнікаў, якіх не палохаюць ніякія крызісы — ні эканамічныя, ні духоўныя. Сельскі настаўнік, які многія гады выкладае біялогію ў розных школах Чэрвеньшчыны, ён яшчэ піша вершы, п’есы, апавяданні... І галоўнае — вельмі шмат піша для дзяцей. Творы Генадзя Аўласенкі часта друкуюцца — літаральна ва ўсіх дзіцячых газетах і часопісах краіны, ды і ў часопісах “Маладосць”, “Полымя”, у газеце “Літаратура і мастацтва”... (Кастусь Ладуцька "Адкуль прыходзяць казкі?")

...Мужчына, усё гэтак жа нетаропка рушыў у глыб кватэры, па ўсяму бачна, добра яму знаёмай. Жанчына ішла следам і, здавалася, не зводзіла з яго свайго пяшчотна—ўсхваляванага позірку. Гэта было тым больш дзіўна і незразумела, што ніякай асаблівай прывабнасцю мужчына не вылучаўся. Больш таго, быў ён нейкім вельмі ўжо непрыгожым, з шырокім плоскім тварам, з рэдкімі цьмянымі валасамі, праз якія яскрава прасвечвалася ранняя лысіна... ("Закаханая")
hline

Так хочацца кагосьці пакахаць!


Так хочацца
                     кагосьці пакахаць!
Каханнем захлынуцца,
                                      як віном!
Салодкім сном
                          душу закалыхаць!
Душу закалыхаць
                            апошнім сном.
Хай потым будзе
                           горыч страт і здрад,
Так хочацца
                        жыццё сваё змяніць!
У восеньскі
                    халодны лістапад
Апошні раз
                    душы сваёй зманіць.
Апошні раз
                     кагосьці пакахаць.
(Адлічвае хвіліны
                              метраном!)

Апошні раз
                     душу закалыхаць
Апошнім сном.